Een snelle manier om ijzersulfaat uit kunstmest te halen

Pin
Send
Share
Send


Het voorlaatste stadium op weg naar het verkrijgen van een edel metaal uit radiocomponenten is de restauratie van dit laatste uit het overeenkomstige chloride. IJzer (II) sulfaat is uitstekend voor deze doeleinden. Overweeg de vergelijking van deze reactie:

HAuCl4 - waterstoftetrachloorauraat (III) - een verbinding die wordt gevormd wanneer goud wordt opgelost in aqua regia. We zullen ons nog niet in dit proces verdiepen, omdat het een apart artikel verdient.
Dus sulfaat (hierna aangeduid als ijzer (II) sulfaat) is een van de goedkoopste en gemakkelijk verkrijgbare reductiemiddelen. In winkels is het te vinden onder de naam "ijzersulfaat", dit is kunstmest. Maar dit is geen zuivere stof, het aandeel sulfaat erin is ongeveer 50%, de rest is onzuiverheden. En voordat goud wordt hersteld, is het noodzakelijk om ons sulfaat te zuiveren.

Zal nodig hebben


Hiervoor heb je nodig:
  • IJzersulfaat (verkocht in winkels als "alles om te geven"; ik kocht een kilogram zodat het genoeg was voor mijn hoofd);
  • Een oplossing van zwavelzuur, het is een zure elektrolyt voor batterijen (in autodealers);
  • Alcohol, ik gebruikte 95%;
  • Chemisch of wegwerpservies (glazen, roerlepels).

We halen ijzersulfaat uit kunstmest


Om de oplossing te bereiden, gebruik ik een glazen pot. Binnen 500 ml heet water kun je iets minder.

Meet nu ongeveer een half glas kunstmest af:

Zoals je kunt zien, is de stof geelbruin van kleur, je kunt zo'n vies "sulfaat" gebruiken, tenzij voor het beoogde doel - de vegetatie besproeien. We hebben andere doelen.
We vullen het in een pot:

De oplossing kreeg een onaangename bruine kleur. Kleuring vond plaats als gevolg van de reactie van kunstmest met water:

IJzer in sulfaat wordt tot driewaardig geoxideerd en ijzer (III) hydroxide slaat neer, hetgeen in feite de kleur is.
Om het voor ons van belang zijnde sulfaat uit de verkregen verbindingen te verkrijgen, is het noodzakelijk om de oplossing met zwavelzuur aan te zuren. Voeg kleine porties toe totdat de oplossing helderder wordt.

De volgende reacties komen voor:

Hydroxide interageert met zuur en ijzer (III) sulfaat wordt gevormd (ionuitwisselingsreactie). Het reageert op zijn beurt met atomaire waterstof, die wordt gevormd tijdens de dissociatie van zwavelzuur. De laatste reactie is redox.
Nu bevat de oplossing precies het sulfaat dat we nodig hebben, maar de oplossing zelf is nog steeds troebel. We lieten het staan ​​en filteren, ik gebruikte een chemisch filter.

Onoplosbare onzuiverheden bleven op de bodem van het blik:

We spoelen het en giet de gefilterde oplossing daar. Het is veel helderder en schoner dan het origineel.

Ethylalcohol verdrijft zouten van dibasische zuren uit hun oplossingen. We zullen deze eigenschap gebruiken om vast sulfaat te verkrijgen. Giet alcohol in de oplossing, ik schonk 200 ml, wat gelijk is aan iets meer dan de helft van het oorspronkelijke volume van de meststof.
Kristallen van ons sulfaat verschenen onderaan.

Ik verliet de oplossing twee dagen zodat al het sulfaat tijd had om neer te slaan.

Je kunt in eerste instantie meer alcohol schenken om dit proces sneller te laten verlopen.
We laten de vloeistof weglopen, door op de bodem te tikken en zachtjes te verwarmen, scheiden we het sulfaat uit het blik en gieten het op een papieren handdoek om te drogen.

Giet na een paar uur het sulfaat in een glazen pot, onderteken de stof en in deze vorm kan het lange tijd worden bewaard.

Omdat kristallijne hydraten neersloegen, is de formule van de stof zoals op de afbeelding. Maar dit weerhoudt ons er niet van het voor onze eigen doeleinden te gebruiken en toch in water op te lossen.

Conclusie


Veiligheid en naleving van zuurbehandeling zijn vanzelfsprekend. Vergeet ze in geen geval.
Allemaal pure stoffen!

Pin
Send
Share
Send